بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام و احترام
وقتی در طول دوهفتهی نخست پویش، جملات زیبای شما عزیزان را مطالعه میکردم، به ذهنم رسید نخستین عزم برای پیادهسازی این آموزهها در زندگی، یک تصمیم قلبی است. یک خواستن واقعی. انسان نقطه عزیمتش به دنیای بهتر، خواستن است. باید خواست و این خواستن را امروز میتوانیم اینگونه تعریف کنیم:
امروز همه با هم، روزی "بدون لکهای از گناه" برای خودمان میسازیم.
روزی سفید و درخشان.
با حواس جمع، مثل یک روزهدار واقعی.
کاری کنیم یا بهتر بگویم کاری نکنیم که حتی ذرهای و نقطهای هم، کدری روی قلب ما نیفتد.
پایان روز احساستان را برایمان بنویسید
سلامت و سعادتمند باشید
محمد حسینی